ضرورت ایجاد تکنیک های جدید آماری تحلیل داده های عصب شناختی و مغز

شاید مغز پیچیده ترین سیستمی باشد که به حوزه های مطالعاتی علمی وارد شده است. مقیاس متناوبی که 10 به توان 11 نرون دارد که هر کدام به طور میانگین 1000 سیناپس می سازند که موضوع محاسبات مغزی می تواند در مورد یک دندریت ستون فقرات تا کل حوزه ی کورتکس مغز را در برگیرد. در حال حاضر تلاش می شود تا ابزاری آزمایشگاهی ساخته شود که بتواند این حجم عظیم داده را گردآوری کند. با این وجود، در حال حاضر تکنولوژی دانشمندان حوزه ی علوم اعصاب و رفتار را به انبوه غیر قابل تصوری از داده رسانده است. به منظور کشف دانش معتبر و تفسیر داده های بدست آمده نیازمند گام های اساسی در راه دستیابی به تکنیک های آماری و استنباطی هستیم. برای بسیاری از پژوهشگران علوم اعصاب و شاخه های وابسته،  گلوگاه و تنگه ی اصلی پژوهش آنها مرحله ای است که قرار است داده های بدست آمده را تحلیل نمایند. تحلیل داده ها در برگیرنده ی مراحل مختلفی است و از پیش پردازش اطلاعات تا نتیجه گیری و بیان گزاره های علمی را در برمی گیرد. تکنیک های مختلف و به نسبت پیچیده ای به منظور دستیابی به نتایج بکار گرفته می شود. کار با داده های حجیم  با ابعاد و سطوح تعاملی بالا، نیازمند استفاده از برنامه های کامپیوتری مناسب و تجربه ی لازم است.  داده هایی که از تکنیک های مدرن گوناگونی بدست می آیند (روش هایی مانند روش های مولکولی، گزارش‏گیری Patch clamp، تصویر برداری دو فوتونی، مطالعات تک الکترودی و چند الکترودی، توانمندی های زمینه محلی، تصویربرداری اختیاری، الکتروآنسفالوگرافی، PET، fMRI، MEG و همچنین مطالعات رفتاری و سایکوفیزیکال)، به صورت خام قابل مطالعه و پژوهش نمی باشند. این تکنیک ها می توانند از امواج و تصاویر به منظور گردآوری داده ها استفاده کنند.