امروز سه شنبه 06 آذر 1403 http://azmoon.cloob24.com
0

آزمون ترسیمی اعضای خانواده

نقاشی یکی از بهترین عملکردهای نمادین کودک است و به او کمک می‌کند تا درون خود را بیان کند. در نقاشی، مانند خواب و رویا، کودک خود را از ممنوعیت‌ها آزاد می‌کند و به طور ناخودآگاه درباره‌ی مسائل، کشفیات و دلهره‌هایش با ما صحبت می‌کند.

 

مرحله‌ی پیش ترسیم:

شامل سال اول زندگی است که در طی آن رفتارهای رفلکسی عمده‌ترین حرکات بدن را تشکیل می‌دهند؛ زیرا کودک متوجه می‌شود با کشیده شدن و پرتاب شدن اشیا موجب بقای اثری می‌شود و این امر او را ذوق‌زده می‌کند و او را به ادامه‌ی خلاقیت سوق می‌دهد.

مرحله‌ی خط خطی کردن:

 این مرحله از یک سالگی شروع و تا چهارسالگی طول می‌کشد. در چهار سالگی کودکان می‌توانند خطوط منحنی بسته ترسیم کنند.

مرحله‌ی واقع‌گرایی فکری:

این مرحله از 4 تا 10 سالگی طول می‌کشد و در این مرحله واقعاً نقایش‌های کودکانه ترسیم می‌شوند. در این مرحله کودکان تناسب در اندازه را رعایت نمی‌کنند و معمولاً حیوانت خطرناک و افراد مهم را به نظر خود –بزرگ‌تر ترسیم می‌کنند. اصل شفافیت (مثلاً ترسیم کمد و لباس‌های داخل آن) جاندار تلقی کردن اشیاء متحرک و ارائه پدیدها از سطوح مختلف از ویژگی‌های نقاشی کودکان در این مرحله است.

مرحله‌ی واقع گرایی بصری:

معمولاً، این مرحله از 10 سالگی شروع می‌شود. برخلاف مرحله‌ی قبلی، کودک اشیا و پدیده‌های خارجی ار به همان‌گونه که می‌شناسد ترسیم نمی‌کند، بلکه همان‌گونه که می‌بیند ترسیم می‌کند.

 

نقاشی خانواده:

کودک به زودی متوجه می‌شود که نقاشی با افکار او مطابقت دارد و وسیله‌ی بیانی مناسبی برای ارائه‌ی تخیلات اوست. همچنین او به این وسیله کشمش‌ها و تعارضات درونی خود را آشکار می‌سازد. متخصصان مسائل خانواده می‌توانند برای تشخیص و درمان مشکلات خانواده از آن کمک بگیرند.

دستورالعمل آزمون ترسمی اعضای خانواده:

سپس از برقراری همدلی با کودک در اتاق مشاوره، از او سؤال می‌شود که اعضای خانواده او چند نفرند. بعد یک برگه کاغذ A4با یک بسته مداد رنگی و یک مداد معمولی و یک مداد پاک‌کن در اختیار او قرار می‌گیرد و از او خواسته می‌شود به شکل دلخواه اعضای خانواده‌ی خود را ترسیم کند.

لازم به یادآوری است که در طی ترسیم، آزمایشگر باید همه‌ی حرکات کودک را زیر نظر داشته باشد. شروع نقاشی بر روی کاغذ و همچنین اعضای خانواده از موارد مهمی است که باید یادداشت شود.

پس از پایان ترسیم آزمایشگر می‌تواند با پرسیدن سؤالاتی مانند کدام یک مهربان‌تر و یا خوشبخت‌تر و یا پرخاشگرتر است –سطح اطلاعات خود را از نقاشی ترسم شده بالابر (به جای مصاحبه پس از ترسیم می‌توان از آزمودنی تقاضا کرد برای خانواده‌ای که ترسم کرده است، یک داستان نیز بگوید).

تجزیه و تحلیل نقاشی اعضای خانواده:

در تفسیر نقاشی باید در مقوله‌ی اول باید به ویژگی‌های فیزیکی نقاشی توجه کرد. در مقوله‌ی دوم باید به تفسیر محتوای نقاشی پرداخت.

ویژگی‌های فیزیکی:

1-خط: خط در نقاشی دارای ارزش شدید بیانی است. خط می‌تواند ضخیم، نازک، مداوم، بریده، افقی، عمودی، زاویه‌دار، مستقیم، مارپیچ و...  باشد. خط به تنهایی توانایی آن را دارد که حالت‌های روانی مختلف مانند غم، شادی، خشم و... را نشان دهد.

خط‌های باز و بلند، نشانگر راحتی، خطوط کوتاه و فشرده نشان‌دهنده‌ی ضعف عصبی و خط‌خوردگی‌ها نشان‌دهنده‌ی مشکلات عاطفی و ترس کودک از شیء و یا فرد خط خورده است.

2- فضا: نقاشی خارج از کادر کودکان معلول و یا با اعتماد به نفس پایین را نشان می‌دهد. کودکان کم‌رو در قسمت کوچکی از کاغذ و معمولاً در گوشه آن نقاشی می‌کشند. بالا مبیّن تصورات آرامش‌دهنده و احساس آرامش و آزادی و پایین نشانه‌ی فشار و سنگینی است.

3- رنگ: کودکان سازگار در نقاشی‌های خود به طور متوسط از پنج رنگ مختلف استفاده می‌کنند، در حالی که کودکان گوشه‌گیر از یک یا دو رنگ بیشتر استفاده نمی‌کنند. فقدان رنگ در تمام یا قسمتی از موضوع نقاشی کودک نشانگر خلاء عاطفی و یا گاهی دلیل بر گرایش‌های ضد اجتماعی است.

از نظر روانی، رنگ‌های گرم تحریک‌کننده، سبب فعالیت و جنب و جوش، الهام‌دهنده روشنی و شادی زندگی و حرکت هستند. در حالی که رنگ‌های سرد موجب حالت‌های انفعالی، سکون، بی‌حرکتی، تلقین کننده غم و اندوه هستند.

- محتوای نقاشی خانواده:

1- برجسته کردن شخصیت اصلی نقاشی:

- در ترتیب ترسیم فردی که زمینه‌ی ذهنی کودک را بیشتر اشغال کرده است قبل از همه کشیده می‌شود و در ترسیم چهره او بیشترین دقت و زمان به‌کار می‌رود و نیز بزرگ‌تر از اندازه کشیده می‌شود و نیز این شخصیت کامل‌تر و به عصا و کلاه و... است و در وسط کاغذ کشیده می‌شود.

2- بی‌ارزش کردن بعضی از اعضای نقاشی:

گاهی دیده می‌شود که کودک خودش در نقاشی حضور ندارد. دلیلش این است که کودک در خانه احساس راحتی نمی‌کند. در بی‌ارزش جلوه دادن یک شخصیت ممکن است کودک آن را:

-جدا و پایین‌تر از دیگران، کوچک‌تر از دیگران، زشت‌تر از دیگران، ترسیم کند.

3- افزودن فردی بیرون از اعضای خانواده: معمولاً در این موارد کودک آرزوهای برآورده نشده‌ی خود و یا امیالی را که در شرایط معمولی قادر به ابراز آن نیست بیان می‌کند.

4- فاصله بین اعضای خانواده در نقاشی: اگر کودک احساس کند که والدین با هم مشکل دارند، آن‌ها را دور از هم ترسیم می‌کند و بالعکس. در این میان، کودک خود را در کنار کسی که دوست دارد ترسیم می‌کند.

5- زمان ترسیم: مدت زمانی را که کودک صرف ترسیم هر یک از اعضای خانواده می‌کند. مهم است. او کسانی را که دوست دارد دقیق و زیبا در زمان بیشتری ترسیم می‌کند و بالعکس.

6- دست‌های اعضا ترسیم شده: دست‌های حذف شده نشانگر تنفر و ترس از تنبیه شدن و درس‌های ترسم شده در یک ردیف نشانگر اعضای منسجم و دست‌های به پشت قفل شده نشانه‌ی دوری گزینی، قهر احساس تنهایی، عدم قبول دیگران و طرد شدن از جانب دیگران است.

7- اختلالات رفتاری و ناتوانی‌های کودکان در نقاشی اعضای خانواده: ناتوانی‌های کودکان مانند کندکاری دستی، مشکلات حرکتی، اختلالات بینایی و غیره در ضمن ترسیم نقاشی به‌وسیله‌ی روان‌شناس قابل تشخیص است.

اختلالات رفتاری کودکان، از جمله پرخاشگری، افسردگی و گوشه‌گیری آن‌ها در نقاشی اعضا خانواده قابل تشخیص است. مثلاً افراد افسرده شخصیت‌ها را بدون تحرک و با فاصله ترسیم می‌کنند.

ترسیم نقاشی توسط کودک ابزار سهل الوصولی است که می‌توان به‌وسیله آن مشکلات خانواده را تشخیص داد.

 منبع: برگرفته از کتاب خانواده و آسیب‌شناسی آن، منصور بیرامی، انتشارات آیدین.

 

 

 

 

 

گزارش روان شناختی

تفسیر نقاشی ترسیم خانواده از یک دختر بچه 9 ساله (راست برتر)

همان طور که قبلاً نیزاشاره شد، مشاوران و روانشناسان از تفسیر نقاشی به عنوان یک تکنیک علمی برای بررسی وضعیت بهداشت روان کودکان بهره می گیرند. از اینرو در ادامه برای آشنایی بیشتر شما دانشجویان عزیز یک نمونه تفسیر نقاشی مربوط به دختر بچه ای 9 ساله ارائه شده است.

از فرزند خود بخواهید که نقاشی یک خانواده را ترسیم کند. در ادامه و برای داشتن تفسیر دقیقی از نقاشی فرزندتان، نیازمند جمع آوری اطلاعات جامعی در رابطه با نحوه ترسیم شخصیت های مختلف درون نقاشی، اولویت ترسیم آن ها و... هستیم. برای این کار می توانید از کودک خود بخواهید تا بر روی یک برگه نقاشی، تصویر یک خانواده را ترسیم نماید. پس از اتمام نقاشی سوالات زیر از کودک پرسیده می شود. بررسی پاسخ های کودکان به این سوالات بانضمام تحلیل نقاشی آن ها نتایجی را که در ادامه به آن اشاره می کنیم، به همراه دارد

ردیف

سوالات

1

این ها کجا هستند؟

2

این ها چه کار می کنند؟

3

این ها چه کسانی هستند؟ به ترتیب کشیدن(سن، جنس، نقش)

4

این ها نسبت به هم چه حسی دارند؟

5

کدام یک از همه مهربان تر است؟ چرا؟

6

کدام یک از همه کمتر مهربان است؟ چرا؟

7

کدامیک از همه خوشبخت تر است؟ چرا؟

8

کدامیک از همه کمتر خوشبخت است؟ چرا؟

9

کدام یک از همه بهتر است؟ چرا؟

10

اگر این ها بخواهند با یک ماشین بروند مسافرت و در ماشین برای یکی از آن ها جا نباشد، کدامشان باید در خانه بمانند؟ چرا؟

11

فرض کن تو جزو این خانواده باشی، کدامیک خواهی بود؟

12

یکی از بچه ها بازیگوشی کرده است، کدام یک؟ چگونه تنبیه اش کنند؟

13

فکر می کنی چه کسانی را نکشیده ای؟ چرا؟

14

اگر بخواهی دوباره نقاشی کنی، آیا همین شکل را می کشی؟

به عنوان مثال، نقاشی زیر توسط یک دختر 9 ساله دانش آموز سال سوم ابتدایی ترسیم شده که نتیجه تفسیر نقاشی او با توجه به تصویر ترسیم شده و پاسخ سوالات بالا، به شرح ذیل می باشد:

 

1- سطح ترسیمی

وسعت و نیروی خطوط: وسعت و ترسیم در حد معمول است، اما گستردگی زیادی ندارد. با توجه به وضعیت خطوط می توان گفت که آزمودنی از وضعیت حرکتی مناسبی برخوردار است. خطوط منحنی هستند و وقفه و بازداری وجود ندارد. خطوط پررنگ و مشخص هستند که نیروی کشاننده ها و تمایلات رهاسازی غرایز را نشان می دهد.

ریتم یا آهنگ ترسیم: تا حدودی تنوع وجود دارد، به عبارت دیگر، نقاشی قالبی و یکنواخت نیست، اما میزان تنوع آن با توجه به سن کودک، کم است.

ناحیه ترسیم: نقاشی در قسمت چپ و پایین صفحه کشیده شده است. وجود ترسیم در ناحیه پایین نشان دهنده روان آزردگی و افسردگی است. همچنین اشغال نقاشی در ناحیه چپ صفحه است که تمایلات بازگشت به کودکی و گذشته را نشان می دهد و همچنین آینده مسدود را نمایان می کند.

جهت ترسیم: نقاشی از سمت چپ به راست کشیده شده است، پس کودک راست برتر است. با توجه به راست برتری آزمودنی، ترسیم طبیعی بوده و واپس روی و جانبی نشدن مطرح نیست.

2. سطح ساخت صوری

ارزشیابی غنا و درجه تکامل نقاشی: تا حدودی غنا دارد، اما با توجه به سن کودک می توان گفت، اندکی رشد نیافتگی و عدم تناسب نقاشی با تحول وجود دارد و کودک چندان به تزئینات و جزئیات نپرداخته است.

پویایی ترسیم و تعامل بین اشخاص (ریخت تعقلی یا حسی): نقاشی ریخت حسی آزمودنی را نشان می دهد. چون آدم های ترسیم شده همگی با هم ارتباط و تماس دارند و آزمودنی آن قدر که به ارتباطات توجه کرده به جزئیات دقیق توجه چندانی نداشته است. نقاشی از پویایی کافی برخوردار است و گرمی روابط دیده می شود.

3. سطح محتوا ی نقاشی و تفسیر روان تحلیل گری

تغییر شکل: پدر کودک فلج است و نمی تواند بایستد یا راه برود. در این جا کودک دست به نفی واقعیت زده و این واقعیت دردناک را نفی کرده و پدر را به صورت ایستاده ترسیم کرده است.

حذف: هیچ یک از اعضا حذف نشده اند.

اضافات: فردی به اعضای خانواده اضافه نشده است.

گرایش های عاطفی مثبت و منفی: گرایش های عاطفی مثبتی در نقاشی دیده می شود. کودک به ارزنده سازی پدر پرداخته است. یعنی در موضوعی که برایش اهمیت دارد، سرمایه گذاری روانی کرده است.

4. مکانیزم های دفاعی

دفاع های من علیه اضطراب ناشی از تهدید بیرونی: آزمودنی با استفاده از مکانیزم دفاعی انکار، به نفی واقعیت موجود پرداخته، یعنی فلج بودن پدر برای او تهدید بیرونی است وهمچنین با ناارزنده سازی مادر به جا به جایی پرداخته است.

دفاع های من علیه اضطراب ناشی از کشاننده های درونی (بن): در این ترسیم اضطراب ناشی از کشاننده های درونی دیده نمی شود.

اضطراب برابر فرامن: با توجه به این که در این نقاشی، کودک به تحقیر خود نپرداخته است، پس اضطراب فرامنی دیده نمی شود.

5. چگونگی بیان گرایش ها و دفاع های من در ترسیم 

فرد ارزنده سازی شده: پدر- چون اول از همه کشیده شده است و همچنین خود آزمودنی- چون زمان زیادی را صرف کشیدن جزئیات نموده و خود را بزرگ تر از معمول کشیده است.

فرد ناارزنده سازی شده: مادر- چون آخر از همه کشیده شده است.

نا ارزنده سازی خود: ندارد.

جابه جایی ها: پدر فلج است، در حالی که در نقاشی به صورت ایستاده کشیده شده است.

افزودن یک نوزاد: ندارد.

افزودن یک فرد مسن تر یا یک بزرگسال: ندارد.

افزودن جفت خود: ندارد.

افزودن یک حیوان: ندارد.

نزدیکی دو شخص: هر سه شخص ترسیم شده، دست همدیگر را گرفته اند و با هم تعامل دارند و دو شخص خاص به هم نزدیک تر نیستند.

رابطه با فاصله: ندارد.

همسانسازی هشیار: در سطح کلامی و هشیار کودک با خود همسانسازی کرده است، یعنی همسانسازی با واقعیت و من صورت گرفته است.

همسانسازی نا هشیار: با توجه به ارزنده سازی پدر می توان گفت، در سطح ناهشیار با پدر همسانسازی کرده است اما در عین حال کودک به ارزنده سازی خود نیز پرداخته است (لباس با جزئیات بیشتر، دقت و صرف زمان بیشتر جهت ترسیم خود) پس در سطح ناهشیار نیز همسانسازی با خود صورت گرفته است.

اظهار نظر نهایی

کودک، 9 سال دارد. او تنها فرزند خانواده است و پدرش 8 سال است که فلج شده است و نمی تواند راه برود. او در نقاشی خود دست به نفی واقعیتی زده که در سازش با آن مشکل دارد و پدر را به صورت ایستاده ترسیم کرده است، پس او درواقع به ترسیم آرزوی خود پرداخته است. با توجه به این که نقاشی در قسمت چپ و پایین صفحه ترسیم شده به نظر می رسد که وی به صورت ناهشیار آینده را مسدود می داند و نتوانسته با مشکل کنونی کنار بیاید. فضای ترسیمی خانواده با توجه به وجود تعامل میان آن ها گرم و صمیمی است. با توجه به طرح ترسیم شده و تنوع آن می توان نتیجه گرفت که آزمودنی در طراز تحولی خود تا حدودی متناسب با سنش است. براساس مؤلفه های موجود در نقاشی می توان گفت، آزمودنی بیشترین اضطراب را از تهدید بیرونی احساس می کند و فلج بودن پدر برای او ایجاد اضطراب می کند و خواستار سالم شدن پدر است و تعامل و عاطفه مثبت را در گروی سلامتی پدر می داند.

 

تبلیغات متنی
فروشگاه ساز رایگان فایل - سیستم همکاری در فروش فایل
بدون هیچ گونه سرمایه ای از اینترنت کسب درآمد کنید.
بهترین فرصت برای مدیران وبلاگ و وب سایتها برای کسب درآمد از اینترنت
WwW.PnuBlog.Com
ارسال دیدگاه